Josien is een vrouw van 67 en voelt zich over het algemeen gezond. Maar de laatste tijd heeft ze last van nachtelijk zweten, valt ze af en voelt ze zich doodmoe. Haar slimme huis heeft het ook in de gaten en suurt een bericht naar haar huisarts.

Zo merkt haar slaaptrackermatras dat ze al een tijdje niet goed slaapt. Vond de microchip in het toilet drie dagen geleden verhoogde waarden in haar urine en tekent de slimme weegschaal al een paar weken het gewichtsverlies op terwijl de digitale spiegel de wallen onder haar ogen nog eens extra omcirkelt. Josien wijt haar verslechterde conditie aan de stress die ze de laatste tijd heeft als gevolg van de scheiding van haar dochter. Na een email van de dokter maakt ze toch een controleafspraak. De dokter stuurde haar die mail op basis van de gegevens van de sensoren in haar huis. Die sturen hun bevindingen namelijk automatisch door naar het gezondheidscentrum.

Internet of Things
In de (nabije) toekomst) zullen we niet zozeer te maken hebben met high tech ziekenhuizen alswel met kleine apparaten in huis die fungeren als gezondheidsbewakers. Dat heeft natuurlijk alles te maken met IoT, het Internet of Things. Nu al analyseert supercomputer IBM Watson grote hoeveelheden ongestructureerde data via smartphones die ze op hun beurt weer verzamelen uit sensoren in huizen. Straks komt die data ook binnen vanaf digitale stethoscopen, medische video-overleggen en drones die patiënten eerste hulp verlenen. En sensoren  in huis vormen dan voor patiënten met een chronische aandoening – maar zeker ook voor gezonde mensen – de vinger aan de pols.

Slimme apparaten
We hebben het over sensoren op muren, gangen maar ook op of in televisies, smartphones/ tablets, douches, toiletten of koelkasten.
Wanneer deze apparaten steeds slimmer worden moeten ze hun gebruikers  waarschuwen als de bluetoothverbinding is uitgeschakeld, ze verkeerd zijn aangesloten of als het gedrag van de bewoner (routine) verandert. Ze kunnen suggesties geven voor een andere levensstijl en de dokter waarschuwen als dat nodig is. Als je je niet houdt aan de voorgeschreven behandeling of medicijngebruik bijvoorbeeld. Dit betekent wel dat al die sensoren in huis met elkaar moeten kunnen communiceren. Ze moeten elkaars gegevens vergelijken om -met elkaar – tot een bepaald beeld te komen.

Drie soorten sensoren
Kortom, er wordt nogal wat gevraagd van de sensoren én hun gebruikers.
Grosso modo zijn er drie soorten sensoren:

1. indirecte sensoren “zien” menselijk gedrag door (verplaatste) energie;
2. op afstand sensoren zijn goed in het opsporen van menselijk gedrag door middel van video monitoring;
3. sensoren op het lichaam voor controle en zelfmanagement

Routine
Josien heeft verspreid door haar huis CubeSensors: kleine, eenvoudig vormgegeven blokjes die de luchtkwaliteit, temperatuur, vochtigheid, geluid, licht, luchtdruk meten. De klok rond wordt haar leefmilieu aangepast aan haar wens, haar welbevinden. En in geval van afwijkingen van haar dagelijkse routine sturen de sensoren en tracers  email meldingen naar haar familie, buren, vrienden of professionele zorgverleners. Ook heeft ze overal in huis slimme lampen die aangaan zodra ze de ruimte binnenstapt, al dan niet met gedempt of gekleurd licht om haar bioritme niet te verstoren.

Slimme slaapkamer
Josien wordt daardoor met een gerust hart wakker in haar slaapkamer. Haar slimme slaap monitors vertellen haar dat de kwaliteit van haar slaap zienderogen verbetert. En wekken haar op de voor haar beste tijd zodat ze energiek de dag in stapt.

Slimme keuken
Opgestaan gaat Josien altijd direct naar de keuken om te ontbijten met fruit, yoghurt en een kop koffie. In de keuken liggen slimme vorken en lepels die haar leren om langzamer te eten want dat is beter voor haar spijsvertering. Verder heeft ze er een scanner staan die de ingrediënten, allergenen en gifstoffen meet in het voedsel. De resultaten leest ze rechtstreeks af op haar smartphone. Onlangs heeft ze ook een 3D-printer aangeschaft waarmee ze ter plekke – en met verse ingrediënten – pizza, koekjes, of ander voedsel kan bereiden.

Slimme badkamer
Na het ontbijt gaat Josien naar de badkamer om haar tanden te poetsen met de slimme tandenborstel. Die meet aan de hand van haar speeksel of haar tandvlees nog gezond is. Als ze goed poetst krijg ze een pluim maar als ze te nonchalant poetst geeft de tandenborstel aanwijzingen om het beter te doen.
Onder de douche brengt de slimme thermostaat de watertemperatuur omlaag of omhoog. Na verloop van tijd weet de thermostaat precies Josien’s voorkeur en regelt hij automatisch de juiste watertemperatuur voor haar. De in de vloer ingebouwde weegschaal projecteert op de spiegel of ze is aangekomen danwel afgevallen en geeft suggesties om meer te bewegen.

Toilet
In Josien d’r toilet zijn microchips en sensoren ingebouwd. Bedoeld om zowel haar bewegingen in de gaten te houden (valt ze, is ze onwel geworden?) als om het waterverbruik te meten. Bovendien hangt ook hier een digitale spiegel die Josien feedback geeft over haar gezondheid maar ook haar afspraken voor die dag toont, het nieuws, de te lezen emails en meer van die informatie die je vroeger op je laptop binnenhaalde.

Big brother?
Vrienden van Josien snappen niet dat ze in zo’n slim huis wilt wonen. Ze zijn beducht voor het big brother effect en willen niet dat de sensoren alles ‘zien’ wat ze doen.  Ze willen wel gezond en frank en vrij blijven wonen maar hebben geen zin om hun gedrag op lange termijn te moeten veranderen omdat “di dingen” dat zeggen.
Josien brengt daartegen in dat ze blij is met haar sensoren gestuurd huis.

“Ik hoef nooit bang te zijn dat ik hier in m’n eentje uren, dagen, weken ziek of zelfs dood in huis lig. Laatst bleek maar weer hoe goed die monitoring functie werkt, toen ik een mail van de dokter kreeg. Gelukkig was er niets aan de hand en schreef zij mij enkel wat slaapmedicatie voor en meer beweging maar anders was ik er zeker op tijd bij geweest. Ik vind het een veilig idee dat er over me gewaakt word.”